Danestaniha

زینب همتی| بزرگ‌ترین جانوران روی کره زمین بر آشیان‌های زیست‌بوم خود حاکم هستند. برخی از آنها شکارچیان راس زنجیره غذایی‌اند و از هر چیزی که روی زمین حرکت می‌کند، تغذیه می‌کنند و برخی دیگر، به قدری بزرگ هستند که جانوران دیگر جرات نزدیک شدن به آنها را ندارند. بزرگ بودن چالشی فرگشتی است؛ بنابراین جانوران غول‌پیکر کره زمین، سازگاری‌هایی را در خود پدید آورده‌اند که به بدن آنها امکان می‌دهد تا این حد بزرگ شوند: قلب‌ برخی از آنها هم‌اندازه یک خودرو است و برخی دیگر دندان‌هایی به اندازه آجر دارند.

فیل آفریقایی Loxodonta Africana رده: پستانداران قلمرو: مرکز و جنوب آفریقا رژیم غذایی: گیاهخوار طول‌عمر: 55 تا 70 سال وزن جانور بالغ: 5500 کیلوگرم وضعیت حفاظتی: گونه آسیب‌پذیر

 

 

 

ببر سیبری (Panthera tigris altaica):

ببر سیبری (Panthera tigris altaica) یا ببر آمور یکی از زیرگونه‌های ببر است که در گذشته در بخش‌های وسیعی از شرق و مرکز آسیا و شرق روسیه می‌زیست اما امروزه تنها در منطقهٔ حفاظت شده‌ای در شرق سیبری زندگی می‌کند. ببر سیبری بزرگترین زیرگونهٔ ببر و بزرگترین گربه‌سان زندهٔ جهان است. ببر منقرض‌شده مازندران (ببر خزر) نزدیکترین نوع ببر به ببر سیبری است و مطالعات ژنتیکی جدید حکایت از آن دارد که این دو را حتی می‌توان یک زیرگونه محسوب کرد.

ببر سیبری در دهه ۱۹۳۰ در آستانه انقراض قرار داشت و تعداد آن‌ها تنها به بیست تا سی ببر کاهش یافته بود. اما این حیوان به طرزی باورنکردنی از انقراض قریب‌الوقوع رهایی جست و جمعیت آن تا سال ۲۰۱۰ به حدود ۳۶۰ ببر رسید. ببر سیبری با توجه به همین افزایش جمعیت از سال ۲۰۱۰ از بالاترین ردهٔ حفاظتی یعنی «به شدت در معرض خطر» خارج شده و در یک رده پایین‌تر یعنی «در خطر انقراض» قرار گرفته است. ببرهای سیبری تنوع ژنتیکی بسیار پائینی دارند که این به دلیل کاهش شدید جمعیت این حیوان در دهه ۱۹۴۰ و تعداد اندک توله ببرهایی است که به بلوغ می‌رسند. ضمن اینکه بیشتر از ۹۰ درصد ببرهای سیبری در منطقه کوهستانی سیخوته آلین زندگی می‌کنند و تبادل ژنتیکی اندکی با گروه‌های کوچکتر ببر سیبری در جنوب غربی استان پریموری دارند.^[۱]

تازه‌ترین مطالعات ژنتیکی بر روی میتوکندری دی‌ان‌ای به جای مانده از ببرهای مازندران و نمونه‌های زنده ببر سیبری نشان داده که نیای ِ مشترک این دو نوع ببر در شرق چین می‌زیسته و سپس از مسیر راه ابریشم-گانسو وارد آسیای میانه شده و بعداً گروهی از آن‌ها به سوی شرق سیبری و منطقه آمور رفته و ببر سیبری امروزین را شکل داده‌اند.

محل سکونت ببرهای سیبری در قسمت جنوبی شمال شرق روسیه در کنار رودخانه آمور و مرز روسیه با چین و کره شمالی است. تعداد کمی از ببر سیبری در چین هم سکونت دارند اما این جمعیت کوچک نمی‌تواند مستقل از جمعیت روسی به حیات خود ادامه دهد. یعنی بقای این ببرها در چین وابسته به جابجایی ببرها در طول مرز چین و روسیه است. مشخص نیست که آیا هنوز هم این ببر در کره شمالی حضور دارد یا در آن‌جا کاملاً منقرض شده‌است.

ببر سیبری حیوانی قلمروطلب است و قلمروهای بسیار وسیعی را به خود اختصاص می‌دهد. قلمرو ببرهای نر سیبری تا چهار هزار مایل مربع هم گزارش شده‌است. اما اغلب و به طور میانگین قلمرویی تا حدود 600 تا 1080 مایل مربع(1554 تا 2797 کیلومتر مربع) را قلمرو خود قرار میدهند و قلمرو ببرهای ماده نیز کمی کوچکتر ار آن میباشد.^[۲]